Nasze społeczeństwo staje się coraz bardziej zależne od technologii informacyjnych. Większość informacji musi być dostępna w formie elektronicznej.
W pracy firm państwowych, firm komercyjnych informacje są przekazywane głównie w formie dokumentów elektronicznych.
Do ich tworzenia wykorzystuje się szereg aplikacji nazywanych ogólnie edytorami lub procesorami tekstu. Te same narzędzia wykorzystuje też nowoczesny tłumacz bowiem konieczność szybkiego i profesjonalnego przetłumaczenia tekstu oraz dostarczenie go do klienta w formie elektronicznej to już potrzeba i wymóg chwili.
Dla odbiorców tłumaczeń decydującą rolę gra jakość i czas otrzymania tłumaczenia oraz jego format. Edytory tekstu pozwalają nie tylko na przygotowanie tłumaczenia ale również na przeprowadzenie redakcji stylistycznej, np. ujednolicenie stylu, dobór czcionki, akapitów, opracowanie całej szaty graficznej dokumentu i przygotowanie go do druku.
Jednostką rozliczeniową objętości strony pisanej jest najczęściej tzw. strona umowna tzn. 1800 znaków ze spacją, co z grubsza odpowiada stronie formatu A4 luźno zapisanej czcionką 12.
Za znak uważa się wszystkie widoczne znaki drukarskie (litery, znaki przestankowe, cyfry, znaki przeniesienia itp.) oraz uzasadnione budową zdań przerwy między nimi.
W rozliczeniu brana jest pod uwagę faktyczna liczba znaków w tekście przetłumaczonym lub oryginale, bez zaokrągleń.
Aby prawidłowo policzyć liczbę znaków można korzystać z wyspecjalizowanych programów.
W swojej pracy tłumacz wielokrotnie spotyka się z problem zamiany dostarczonych w formie drukowanej materiałów źródłowych na ich wersje elektroniczne z zachowaniem oryginalnego tekstu, formatowaniem ,grafiką .
To zadanie ułatwiają mu skanery z programami rozpoznawania tekstu wykorzystujące różnorodne technologie rozpoznawania tekstu - OCR (Optical Character Recognition), HCR (Handprint Character Recognition) i ICR (Intelligent Character Recognition).
Stosowana w tych programach symultaniczna synchronizacja ze słownikami językowymi zapewnia wysoką jakość odczytanych treści a po procesie rozpoznania tekstu powstaje cyfrowa wersja oryginałów, odpowiadająca im często w ponad 98%, przy dobrych oryginałach nawet w 100%.Te narzędzia bardzo ułatwiają i przyspieszają proces tłumaczenia.
Wiele tłumaczeń wykorzystuje się w dokumentacjach technicznych, katalogach, prospektach i innych formach publikacji, a w ich formie końcowej bardzo istotną rolę odgrywa układ, sposób łamania tekstu i inne właściwości języka.
Czasami zdarza się, że poszczególne wersje językowe wymagają dodatkowej pracy, już po wykonaniu tłumaczenia, a przed powstaniem gotowego produktu: dobór czcionki, właściwych znaków diakrytycznych, ewentualna konieczność zastosowania sensownych skrótów.
Są to czynności, które trzeba robić bezpośrednio na końcowym formacie danej publikacji, najlepiej w ścisłym kontakcie z tłumaczem.
Często czynności te są wykonywane przez specjalistów od składu, którzy niestety nie są tłumaczami i w sposób nieunikniony popełniają błędy, po czym trzeba wykonywać kolejne korekty.
Nowoczesne biura tłumaczeń przywiązują do tego problemu ogromną wagę i rozwiązują go poprzez przygotowanie tłumaczenia dla klienta w sposób całościowy.
Oferują w szerokim zakresie usługi związane z redakcją i składem tłumaczonego tekstu - od drobnych korekt i prac redaktorskich po kompleksowe zlecenia poligraficzne - począwszy od projektu, poprzez wykonanie ilustracji i obróbkę zdjęć, skład, aż po naświetlanie i dostarczenie gotowych materiałów z drukarni do klienta.
Wykorzystuje się do tego rodzaju zadań specjalne programy do redakcji gazet, składu dokumentów do druku, które określa się skrótem DTP, DeskTop Publishing i specjalne programy do obróbki grafiki występującej w tłumaczonych dokumentach.
W zakresie tłumaczeń są stosowane dwie główne komputerowe metody: tłumaczenie maszynowe oraz tłumaczenie z zastosowaniem programów wspomagających pracę tłumacza.
Maszynowe tłumaczenie wykonuje komputer za pomocą odpowiedniej aplikacji, praktycznie bez udziału tłumacza.
Jakość takiego tłumaczenia jest niewystarczająca i najczęściej z licznymi błędami.
Drugą metodą jaką stosują tłumacze jest korzystanie ze specjalistycznych programów typu CAT (Computer Aided Translation), które wykorzystują różne technologie.
Jedną z powszechnie stosowanych w tego typu programach technologii jest pamięć tłumaczeniowa (TM -- Translation Memory), mająca ułatwić tłumaczom dostęp do specjalistycznej terminologii i pozwolić na osiągnięcie dużej zgodności terminologii.
W czasie pracy, tłumacz gromadzi wcześniej przetłumaczone zwroty i wyrażenia, które może wykorzystać w nowych tłumaczeniach odpowiednio je dopasowując i modyfikując.
Tłumacza nie można zastąpić, komputer nie wyręcza go, a jedynie wspomaga jego twórczą pracę. Komputerowe wspomaganie tłumaczenia pozwala na otrzymanie spójnego i jednolitego tłumaczenia pod względem stosowanej terminologii.
Wszystkie te cechy programów CAT powodują, że znacznie usprawnia się i przyspiesza proces tłumaczenia – w miarę budowania bazy terminów – od 30% do 70%!.
"Lokalizacja oprogramowania" to pełne przystosowanie produktu informatycznego do danego rynku.
Jest to proces złożony i wieloetapowy. Z zagadnieniem tym wiążą się problemy ustalenia terminologii i zasad tłumaczenia czy merytoryczna weryfikacja.
Tłumaczeniu podlegają tu opisy i nazewnictwo wszystkich opcji w programie, pomoc, czy instrukcja obsługi. Proces ten wymaga wyjątkowej uwagi w celu zachowania spójności zwrotów, zwłaszcza w przypadku specjalistycznych terminów na przykład z dziedziny elektroniki, mechaniki , architektury czy informatyki.
Niejednokrotnie do stworzenia dobrze zlokalizowanego i funkcjonalnego programu konieczna jest modyfikacja oryginalnego kodu aplikacji przez wyspecjalizowanych programistów.
Występujące w programach przykłady, prezentacje czy symulacje często wymagają przebudowy czy podlegają szczegółowej analizie prawników, ekonomistów, informatyków, inżynierów i innych specjalistów różnych dziedzin.
